Τη Δημοτική Ενότητα Κομμένου αποτελεί το Μαρτυρικό Κομμένο, το όποια μάλιστα είναι και ιστορική έδρα του Δήμου Νικολάου Σκουφά.

      Το Κομμένο βρίσκεται στον κάμπο της Άρτας, στο τέρμα της διαδρομής της Δημοτικής Ενότητας Αράχθου. Τα όρια του οικισμού απέχουν 2 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, ενώ τα 8.500 στρέμματα κοινοτικών εκτάσεων που βρέχονται από αυτή, αγκαλιάζουν το δέλτα του Αράχθου, συνθέτοντας ένα από τα πιο όμορφα σημεία του Εθνικού πάρκου του Αμβρακικού τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
      Το Κομμένο είναι σχεδόν παραθαλάσσιο χωριό, παρά την αριστερή όχθη του ποταμού Αράχθου και βόρεια του όρμου της (Αλυκής) Κοπραίνης.
      Το 1928 αριθμούσε 669 κατοίκους, διέθετε δημοτικό σχολείο, τηλεγραφείο, αστυνομικό σταθμό και τελωνείο γ΄ τάξης ενώ το 1952 είχε 778 κατοίκους. Στην απογραφή του 2011 ο νόμιμος πληθυσμός (δημότες) ήταν 836 κάτοικοι και ο μόνιμος 769 κάτοικοι.
      Οι κάτοικοι της Τοπικής Κοινότητας Κομμένου ασχολούνται κατά κύριο λόγο με την γεωργία, την κτηνοτροφία και την αλιεία.
      Κατά τη διάρκεια της Γερμανική κατοχής το 1943 και ειδικότερα το πρωί της επομένης της εορτής της Παναγίας, στις 16 Αυγούστου, το χωριό υπέστει μια ολοκληρωτική καταστροφή από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις κατά την οποία σφαγιάσθηκε σχεδόν ο μισός πληθυσμός, 317 κάτοικοι, εκ των οποίων οι 97 ήταν μικρά παιδιά και 2 ιερείς. Στη συνέχεια ακολούθησε πυρπόληση όλων των οικιών από την οποία σώθηκαν μόνο δύο. Στη προσπάθεια να διαφύγουν τον όλεθρο οι υπόλοιποι κάτοικοι, 17 ακόμη εξ εκείνων πνίγηκαν στον ποταμό Άραχθο από ανατροπή υπερφορτωμένης λέμβου. Το γεγονός εκείνο που προστέθηκε στις θηριωδίες του πολέμου, φέρεται στην νεότερη ελληνική ιστορία ως η Σφαγή του Κομμένου.